Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών

Επηρεάζει 1 στις 5 γυναίκες και είναι η πιο κοινή ορμονική διαταραχή προ εμμηνοπαυσιακά. Είναι η κύρια αιτία υπογονιμότητας και συσχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης Διαβήτη και καρδιακής νόσου.

Οι ασθενείς εμφανίζουν μεγάλη αντίσταση στην ινσουλίνη και παχυσαρκία. Ένα 10% αυτών θα αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2 μέχρι τα 40 έτη. Ο κίνδυνος αυτός ελαττώνεται δραστικά με σωστή διατροφή και τακτική άσκηση.

Βασικά συμπτώματα της νόσου είναι ο μη σταθερός κύκλος, η αυξημένη τριχοφυία, η ακμή, η παχυσαρκία και η δυσκολία στην απώλεση των παραπανίσιων κιλών. Όσο αφορά την αντιμετώπιση της, η δίαιτα και η άσκηση έχουν κεντρικό ρόλο. Το φάρμακο μετφορμίνη, που συχνά συνταγογραφείται σε διαβητικούς τύπου 2, φαίνεται να βοηθάει σημαντικά μειώνοντας το σωματικό βάρος και βελτιώνοντας τον κύκλο. Τέλος αναγκαία είναι η θεραπεία της ακμής και της έντονης τριχοφυίας, όπως αυτή υπαγορεύεται από τους δερματολόγους.

Μαστοπάθεια

Σε διαβητικούς ασθενείς μπορεί να αναπτυχθεί ινώδης ιστός σε έναν ή και στους δύο μαστούς, που γίνεται αντιληπτό ως ψηλαφητές σκληρίες. Είναι ασυνήθης κατάσταση και απαντάται σε γυναίκες που πάσχουν από Διαβήτη τύπου 1 για πολλά χρόνια. Οφείλεται στην χρόνια καταστροφή του μαστικού αδένα από χρονίως αυξημένο σάκχαρο. Η επιβεβαίωση γίνεται με μαστογραφία , υπέρηχο και τελικά βιοψία δια λεπτής βελόνης που επιβεβαιώνει ότι η αλλοίωση είναι καλοήθης , οφειλόμενη σε διαβητική μαστοπάθεια. Η θεραπεία έγκειται στην ορθότερη ρύθμιση του σακχάρου, στην παρακολούθηση του μεγέθους των μορφωμάτων αυτών και στην αφαίρεση τους τελικά, αν υπερβαίνοντας ένα μέγεθος προκαλούν πίεση ή πόνο.

Διαβητική λιποειδική νεκροβίωση

Η αλλοίωση αυτή του δέρματος, πιο συχνά απαντάται στην πρόσθια επιφάνεια των κνημών των διαβητικών, με τη μορφή σκουρόχρωμων κόκκινων ή κίτρινων αλλοιώσεων, σαν μπάλωμα. Εμφανίζεται συνήθως σε γυναίκες 30-40 ετών, επιδεινώνεται πολύ αργά, είναι ανώδυνη και αγνώστου αιτιολογίας. Παρά τις τοπικές θεραπείες με δερματολογικές κρέμες, επιθέματα, ενέσεις κορτιζόνης και υπεριώδη ακτινοβολία με αμφιλεγόμενα αποτελέσματα, ουσιαστική θεραπεία δεν υπάρχει. Δεν είναι όμως επικίνδυνη οντότητα, πέρα ενδεχομένως από την αισθητική δυσμορφία που προκάλει. Γι’αυτό άλλωστε και το καμουφλάζ με κρέμες στο χρώμα του δέρματος είναι μία λύση. Σημαντική είναι η αποφυγή τραυματισμού των περιοχών αυτών δεδομένου του σημαντικού κινδύνου εξέλκωσης και επιμόλυνσης.

Κοιλιοκάκη

Πρόκειται για νόσημα όπου η γλουτένη, μια πρωτείνη που βρίσκεται στο ρύζι, στο αλεύρι και στα δημητριακά, δίνει το ερέθισμα ώστε το ανοσοποιητικό σύστημα ενός οργανισμού να επιτεθεί στον εαυτό του. Κατ΄αυτόν τον τρόπο, καταστρέφεται τμήμα του εντέρου, φλεγμαίνει με αποτέλεσμα διάφορα συμπτώματα όπως δυσπεψία, κοιλιακό άλγος, ναυτία, διάρροιες, δυσκοιλιότητα, απώλεια βάρους, υπογλυκαιμίες, αποβολές, τριχόπτωση, αρθραλγίες και πολλά άλλα.
Η κοιλιοκάκη είναι πιο συχνή σε διαβητικούς τύπου 1 γιατί και τα δύο είναι αυτοάνοσα και γενετικά συνδεδεμένα νοσήματα. Μόλις βγεί η γλουτένη από τη διατροφή, το έντερο αρχίζει να επουλώνεται, διεργασία που παίρνει από 6 μήνες έως και 2 χρόνια.